Zeer tevree met mijn HB – door Noks Nauta
Dit artikel is gepubliceerd in de Themabijlage van het 500ste nummer van Mensa Berichten, mei 2005
Ik weet nu van mezelf dat ik hoogbegaafd ben en dat is prettig! Ik weet echter niet hoe het is om niet hoogbegaafd te zijn, dus kan ik het niet vergelijken. Maar wel met de situatie van voor mijn 52e jaar. Ik had het namelijk toen nog niet door. Ik vond mezelf een raar mens. Ik paste vaak in groepen nergens bij. Ik voelde me in allerlei situaties heel ongemakkelijk en vroeg me af wat er met mij aan de hand was. Toen een psycholoog bij mij vaststelde dat ik hoogbegaafd was, geloofde ik dat eerst niet. Maar langzamerhand werd het steeds meer duidelijk dat mijn zeer hoge intelligentie de reden was waardoor ik me vaak zo anders voelde.
Dat was de start van een nieuwe periode in mijn leven.
Erg fijn vind ik het nu, dat ik zo’n gave heb, dat ik dus van nature zoveel kan. Dat betekent bijvoorbeeld dat ik, als ik iets wil, meteen weet dat ik het ook waar kan maken. Dus als ik gewoon ergens mijn best voor doe, dan gaat het lukken! Dat is nog eens een bron van zelfvertrouwen!
Als ik bijvoorbeeld in mijn werk een bijdrage lever aan een projectgroep, dan kom ik nu met voorstellen en ideeën, die ik vroeger zelden hardop durfde te uiten. Meestal omdat ik dacht dat iedereen die ideeën al had bedacht. Nu weet ik dat dat dus niet het geval is en merk ik, dat mensen erg blij zijn met mijn suggesties. Men zegt mij vaak dat ik een creatieve bijdrage aan projecten lever. Daarom word ik nu ook vaker gevraagd om mee te denken.
Ik kan me in veel verschillende dingen tegelijk verdiepen. Ik vind dat heerlijk! Wat een voorrecht om dat te kunnen. Ik hoef me dus niet te beperken, maar kan me met de meest uiteenlopende onderwerpen bezighouden, gewoon mijn interesse volgen en me niet hoeven te beperken.
Ik ben goed in netwerken. Vroeger vond ik dat heel gewoon. Nu weet ik dat die eigenschap ook bij mijn gaven hoort: als iemand mij iets vertelt, combineer ik dat razendsnel met iets wat ik van iemand anders heb gehoord. En dus kan ik mensen bij elkaar brengen die met dezelfde dingen bezig zijn. Dat waarderen mensen zeer en geven mij dat terug.
Al deze ervaringen versterken mijn gevoel van zelfvertrouwen. Waar het dus op neerkomt: het ‘anders zijn’ voel ik nu als positief, iets om blij en gelukkig over te zijn!
Ik ben dus zeker heel tevree met mijn HB.
© 2005 Noks Nauta